นิ้วหัวแม่มือแตะริมฝีปากบางเบาๆพร้อมรอยยิ้มที่พร้อมจะฆ่าเจโน่ให้ตายเสียแล้วกลืนกินเจโน่เข้าไป
นิ้วชี้และนิ้วกลางสอดเข้าไปในโพรงปากแตะเข้ากับลิ้นเล็กที่กำลังดูดเลียก้านนิ้วยาวของมาร์คลี
เร่าร้อนจนมาร์คลีเองไม่อยากหยุดมันลงไว้แค่เท่านี้
“และคุณก็หิวเหมือนกัน”
มือร้อนเลิกเสื้อยืดตัวบางของเจโน่ขึ้น
ยามที่มือหนาสัมผัสโดนผิวเนียนก็ราวกับร่างกายเจโน่จะหลอมละลายไม่รู้กี่พันครั้ง นิ้วหัวแม่มือถูสะกิดยอดอกของเจโน่ให้แข็งขืน
คนตัวเล็กซุกใบหน้าลงกับไหล่กว้างเพื่อเก็บซ่อนอารมณ์ตัวเองเอาไว้
“อื้อ...”
เสียงเล็กครางอยู่ข้างหูของมาร์คลี
ลิ้นร้อนโลมเลียใบหูเล็กก่อนจะกัดเบาๆให้เจโน่บิดร่างกายบดเบียดร่างกายของเขา
มือเล็กยึดไหล่แกร่งเอาไว้และบีบมันเพื่อผ่อนคลายความเสียวที่ได้รับออกมา มาร์คลีดันเจโน่ให้เอนตัวพิงพวงมาลัยรถเอาไว้ก่อนจะส่งลิ้นร้อนลงไปสัมผัสกับยอดอกของร่างเล็กพลางเลื่อนมือลงไปปลดกางเกงออกให้เจโน่ที่กำลังบิดเร้าร่างกายและมันดูร้อนแรงสำหรับมาร์คลีมาก
มือเล็กจับข้อมือหนาเอาไว้อย่างเขินอายแก้มใสกลายเป็นสีแดงระเรื่อ
แต่มาร์คลีก็ยังคงถอดกางเกงเจโน่ออกจนได้ กอบกุมส่วนอ่อนไหวของร่างเล็กพลางซุกไซร้ซอกคอขาวดอมดมกลิ่นหอมเฉพาะตัวของเจโน่เอาไปจนเต็มปอด
กลั้นใจไม่ให้เผลอสร้างรอยบนเรือนร่างสีน้ำนมที่มีราคาแพง
เจโน่ร้องครางในลำคอ
มือเล็กบีบหัวไหล่แกร่งเอาไว้เมื่อส่วนอ่อนไหวถูกรูดรั้ง
เหงื่อชื้นเริ่มผุดขึ้นตามร่างกายถึงแม้ว่าภายในรถจะมีเครื่องปรับอากาศแต่ก็ไม่สามารถควบคุมความร้อนแรงของเจโน่ในตอนนี้ได้เลย
ร่างเล็กแอ่นอกขึ้นรับสัมผัสที่เปียกชื้นบริเวณยอดอก
ลิ้นร้อนไล่เลียยอดอกเล็กจนเปียกก่อนจะดูดจนเกิดเสียงดัง
“อ๊า...”
ร่างเล็กควบคุมตัวเองไม่ได้เหมือนมาร์คลีที่ไม่สามารถหยุดรูดมือขึ้นลงกับท่อนร้อนของคนตัวเล็กเอาไว้ได้จนเจโน่ต้องยอมตอบรับสัมผัสนั้นด้วยการขยับส่วนล่างเบียดส่วนอ่อนไหวของมาร์คลี
เสียงครางของเจโน่ดังไปทั่วทั้งรถ
มาร์คลีกดริมฝีปากดูดกลืนกลีบปากนุ่มนิ่มอีกครั้งพร้อมกับปลดกางเกงตัวเองออก
มือเล็กปัดป่ายไปตามร่างกายแข็งแรงของมาร์คลีเมื่อถูกหยุดความเสียวซ่านนั้นเอาไว้
จนมือเล็กต้องเลื่อนมารูดรั้งส่วนอ่อนไหวของตัวเองต่อหน้ามาร์คลี
รอยยิ้มมุมปากถูกแต้มลงบนใบหน้าหล่อเหลาเมื่อดวงตาเรียวเล็กแสนยั่วยวนนั้นมองมา
มือเล็กขยับรูดขึ้นลงเพื่อช่วยตัวเองจนกระทั่งน้ำสีขาวไหลออกมาเปรอะมือบางพร้อมเสียงครางที่แหบพร่าของเจโน่
“อ๊า...”
ร่างเล็กแทบหมดเรี่ยวแรงแต่มาร์คลียังคงสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปในช่องทางของเจโน่อย่างไม่ปรานีและไร้การเบิกทาง
ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วทั้งกระดูกส่วนล่าง ร่างเล็กหลับตาแน่น
มันทั้งเจ็บปวดและรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
มือหนาจับเอวของเจโน่ให้ขยับขึ้นลงทาบทับกับท่อนร้อนของเขา
กลายเป็นความรู้สึกเสียวซ่านที่เข้ามาแทนที่ไปทุกส่วนของร่างกาย
จังหวะขยับขึ้นลงของเจโน่ทำให้มาร์คลีแทบคลั่ง
ใบหน้าหวานแสนเย้ายวนกำลังปั่นป่วนประสาทมาร์คลีพอๆกับช่วงล่างที่ทำงานหนัก
เสียงครางที่เพราะที่สุดเท่าที่มาร์คลีเคยได้ยินมาทำเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
มือเล็กไล้ไปตามลาดไหล่กว้างกับรอยกัดฟันกับริมฝีปากไม่อาจห้ามให้มาร์คลีจุมพิตริมฝีปากนั้นได้
สติของร่างสูงขาดหายเมื่อเจโน่จับจังหวะการขยับตัวและตอบสนองต่อส่วนอ่อนไหวของเขา
จังหวะเนิบนาบที่ปั่นป่วนไปทั่วทั้งช่องท้องทำให้มาร์คลีแทบบ้าก่อนจะขยับขึ้นลงเร็วขึ้นไม่ให้ร่างสูงได้หยุดพักหายใจ
แขนเล็กโอบรอบคอร่างสูงเอาไว้เหมือนกับที่แขนแกร่งโอบรัดเอวบางเอาไว้
มือหนาบีบคลึงสะโพกมนเบาๆ จูบซับคางเล็กลงมาถึงต้นคอขาว
เจโน่กระแทกสะโพกลงซ้ำเมื่อแรงกระแทกถึงจุดกระสัน
เสียงครางดังออกมาเรียกให้มาร์คลีต้องจุมพิตเก็บเสียงร้องนั้นเอาไว้จนกระทั่งเจโน่กระแทกช่องทางเข้ามาถึงจุดสุดยอด
เสียงครางต่ำของร่างสูงจึงดังออกมาแข่งกับร่างเล็ก
น้ำสีขาวถูกปล่อยให้ไหลเข้าไปในช่องทางที่ยังคงคาอยู่ที่ท่อนร้อนของมาร์คลี
เอวบางเริ่มขยับอีกครั้งพร้อมกับที่ลิ้นเล็กเริ่มโลมเลียก้านนิ้วของตัวเอง
แม้แต่เสียงหอบหายใจของเจโน่ก็สร้างความเร่าร้อนให้ร่างเล็กที่ร่อนเอวบางอยู่บนแกนกายของมาร์คลี
จนแขนแกร่งต้องรั้งเอวบางให้อยู่ในอ้อมกอดเพื่อหยุดการกลั่นแกล้งจากคนตัวเล็ก
“ฉันเกลียดนาย”
“แต่ผมชอบคุณนะ”
“เกลียดจริงๆ”
หยุดถ้อยคำด่าทอจากคนตัวเล็กเอาไว้ด้วยริมฝีปากอีกครั้ง
ทุกสัมผัสที่มาร์คลีมอบให้เจโน่ก็ตอบรับมันเป็นอย่างดีเสมอ
กลีบปากนิ่มเผยอออกให้มาร์คลีเก็บเกี่ยวความหวานข้างใน
ลิ้นเล็กเกี่ยวรัดหยอกล้อกับลิ้นร้อนที่ถูกส่งเข้ามาก่อนที่จะถูกเริ่มฉากรักอีกครั้ง
กลับไปอ่านต่อที่ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1524073&chapter=2
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น