ร่างเล็กถูกผลักเข้าไปในเบาะหลังรถยนต์
หมดหนทางหนีเมื่อมาร์คลีตามเข้ามาก่อนจะล็อครถให้เรียบร้อย
รอยยิ้มร้ายกาจผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อ มันทั้งน่าหลงใหลและน่าหวาดกลัว
เสื้อนักเรียนของแจมินถูกคนที่คร่อมอยู่ด้านบนกระชากออกอย่างแรงก่อนจะตามมาด้วยแรงจูบที่รุนแรงเสียจนแจมินเจ็บไปหมด
ทำได้แค่ร้องประท้วงออกมาในลำคอเท่านั้น
มือเล็กที่ดันตัวมาร์คลีอยู่ถูกรวบเอาไว้เหนือหัวด้วยมือเพียงข้างเดียว
แรงถีบจากขาถูกมาร์คลีใช้ขายาวทับเอาไว้หมดซึ่งหนทางต่อสู้
ร่างสูงโลมเลียใบหูเล็กจนแจมินต้องบิดตัวเพราะความรังเกียจหวังเพียงจะพ้นจากพันธนาการที่น่ากลัวนี้
ปลายลิ้นชื้นแตะเข้ากับยอดอกเสียงที่ร่างเล็กร้องออกมาเสียงดังไปอาจส่งออกไปภายนอกรถได้
อีกทั้งฝนที่ตกลงมาดับความหวังของแจมินเสียหมดสิ้น ร่างเล็กดิ้นพล่านเมื่อริมฝีปากของมาร์คลีดูดเลียยอดอกไม่หยุด
กางเกงนักเรียนถูกมือหนาปลดออกไปจนไม่เหลืออะไรบนร่างกาย
ไม่รู้เมื่อไหร่ที่มาร์คลีมองเห็นคนที่ตัวเองคร่อมอยู่เป็นเจโน่
ดวงตาแข็งกร้าวกับอ่อนละมุนลง
จุมพิตที่กดลงไปทาบทับแจมินถึงได้อ่อนหวานก่อนจะเพิ่มความร้อนแรงเข้าไป
สัมผัสที่ต่อต้านทำให้รู้สึกถูกผลักไสซ้ำๆ
ภาพที่ถูกคนตัวเล็กถือมีดไล่กลับเข้ามาฉายชัดอีกครั้ง
มาร์คลีจึงเลื่อนริมฝีปากลงไปดูดเม้มสร้างรอยน่าเกลียดไว้ที่ซอกคอขาว
แจมินไม่อาจรับสัมผัสที่รุนแรงนี้ได้
น้ำตาถูกขับออกมาจากดวงตากลมโตลงมาที่ข้างแก้ม
มาร์คลีไม่มีความคิดจะหยุดการกระทำลงเลยแม้แต่น้อย
มือหนาสัมผัสเข้ากับส่วนอ่อนไหวของแจมิน รูดมันลงจนแจมินต้องส่งเสียงห้ามปราม ยิ่งเสียงร้องของแจมินดังขนาดไหนมือของมาร์คลีก็รูดขึ้นลงไม่หยุด
เสียงหัวเราะในลำคอดังออกมาจากร่างสูงทำให้แจมินแทบจะกลั้นใจตายตรงนั้น
มือหนารูดรั้งส่วนอ่อนไหวของแจมินไม่หยุดพลางมอบจูบแสนเร่าร้อนให้กับคนตัวเล็กที่บิดเร้าร่างกายไปมา
เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นตามไรผม
ริมฝีปากหนาคอยจูบซับราวกับปลอบประโลมแต่การกระทำที่ส่วนล่างแสนคุกคาม
น้ำสีขาวถูกปล่อยออกมาให้เปรอะตามมือหนาอย่างห้ามเอาไว้ไม่อยู่
แจมินหอบหายใจถี่อยู่ข้างหูมาร์คลี และดูเหมือนมาร์คลีจะชอบมากเสียด้วย
กางเกงนักเรียนตัวเก่งของร่างสูงถูกปลดออกในเวลาต่อมา
ไม่รอให้แจมินมีเรี่ยวแรงขัดขืน
ท่อนร้อนถูกสอดใส่เข้าไปในช่องทางโดยไร้การเบิกทางใดๆทั้งสิ้น
แจมินร้องออกมาสุดเสียงให้กับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในร่างกายเป็นครั้งแรก
มันเจ็บจนแจมินแทบขาดใจ
ช่องทางที่ตอดรัดกระตุกเป็นจังหวะเข้ากับท่อนร้อนของมาร์คลี
“มาร์ค..
อ๊า....”
กว่าจะดันเข้าไปได้จนสุดก็เรียกน้ำตาของแจมินออกมาได้อีกครั้ง
มือเล็กไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะขัดขืน เมื่อมาร์คลีกระแทกตัวเองเข้ามาซ้ำๆ
ไม่ปล่อยให้แจมินได้หายใจเป็นจังหวะ
เจ็บไปจนถึงกระดูก
เจ็บไปทั้งหัวใจ..
“ฮึก.. มาร์ค ฮือ”
แจมินร้องไห้ออกมาเสียงดัง
ห้ามอย่างไรก็ไม่อยู่ เรียกสติที่หายไปของมาร์คลีกลับมามองหน้าคนที่อยู่ใต้ร่างตัวเองอีกครั้ง
นา แจมิน...
ร่างเล็กกอดเอวหนาของมาร์คลีเอาไว้แน่นราวกับร้องขอให้มาร์คลีหยุดการกระทำแสนป่าเถื่อนสำหรับร่างเล็ก
แรงราคะที่ยังกรุ่นอยู่ในร่างกายทำให้ส่วนล่างของมาร์คลีขยับอีกครั้ง
ร่างกายของแจมินเหมือนแตกสลายลงไปทีละน้อย
แรงกอดที่เอวหนาค่อยคลายลงจนกระทั่งมือเล็กตกลงไปวางบนเบาะ
ลมหายใจหอบถี่ค่อยๆรวยริน แต่ไม่อาจทำให้มาร์คลีหยุดส่งแรงกระแทกได้เลยแม้แต่น้อย
ยิ่งมาร์คลีกระแทกท่อนร้อนเข้าไปช่องทางก็กระตุกตอดรัดให้กับสัมผัสที่รุนแรงนั้น
เปลือกตาบางค่อยๆปิดดวงตากลมโต เผยขนตายาวเป็นแพน่าหลงใหล
ร่างสูงซุกไซร้ซอกคอขาวพลางขยับส่วนล่างให้เข้าไปในตัวร่างเล็กถี่ยิ่งขึ้น
กระแทกเข้าไปจนสุดอีกครั้งก่อนจะทอดถอนท่อนร้อนของตัวเองออกมาพร้อมน้ำสีขาวที่ไหลทะลักออกมาทางช่องรักของแจมิน
กลับอ่านต่อที่ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1517140&chapter=12
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น