เหมือนแม่เหล็กขั้วบวกกับขั้วลบที่ดึงดูดเข้าหากัน
ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงไปกดริมฝีปากทาบทับกลีบปากนิ่มที่เงยหน้ารอรับสัมผัสของเขาอยู่
มือเล็กเลื่อนขึ้นไปวางอยู่บนไหล่หนาแผ่วเบา
บดเบียดร่างกายเข้าหาร่างสูงที่โอบรัดเอวบางอยู่
สัมผัสหวานนุ่มเหมือนขนมสายไหมเคลือบอยู่รอบริมฝีปากของทั้งสองคน
ยิ่งสัมผัสยิ่งหอมหวาน และยิ่งทำให้ห้ามใจตัวเองไม่ได้
เจโน่สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อโดนสัมผัสแผ่นหลังบางภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบาง
มาร์คลีขบกลีบปากนิ่มแผ่วเบาก่อนจะก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอขาวหวานเหมือนน้ำนม
ทั้งดูดทั้งขบจนเจโน่ต้องครางหวานออกมา
มือเล็กแกะกระดุมเสื้อของตัวเองออกเผยให้เห็นหัวไหล่ขาวเนียนให้มาร์คลีได้ใช้ริมฝีปากสำรวจ
แขนแกร่งรั้งเอวบางให้ขึ้นมาวางอยู่บนตักให้ได้ช่วงชิมความหวานจากร่างกายขาวเนียนอย่างห้ามใจไม่อยู่
มือหนาเลื่อนขึ้นมาลูบไล้แผงอกบางผ่านเสื้อบางที่กำลังหายใจอย่างหนัก
เสียงลมหายใจของเจโน่ยังทำให้มาร์คลีมึนเมาได้ในตอนนี้
หยุดการสำรวจร่างกายสีน้ำนมที่ยอดอกสีหวาน
ลิ้นร้อนแตะลงไปพร้อมๆกับเสียงหวานที่ดังขึ้นมาในลำคอ
ยิ่งลิ้นร้อนชื้นไล้เลียยอดอกทั้งขบดูดยิ่งทำให้เจโน่เบียดเร้าส่วนล่างมากขึ้น
ความอึดอัดแล่นไปทั่วทั้งภายในร่างกาย
รู้สึกเหมือนร่างกายจะสลายลงไปในทุกส่วนที่มาร์คลีสัมผัส มาร์คลีอ้อยอิ่งจนน่าหงุดหงิดมือเล็กจึงได้ปลดกางเกงออกด้วยตัวเองก่อนจะรูดรั้งท่อนร้อนขึ้นลงผ่อนปรนความเสียวที่คละคลุ้งอยู่ในร่างกาย
เสียงครางของเจโน่ดังออกมาไม่หยุดยิ่งทำให้มาร์คลีอึดอัดอยู่ภายใต้กางเกง
“อื้อออ..
มาร์ค”
ฟันแข็งแรงขบยอดอกและริมฝีปากที่คอยดูดเลียปลุกเร้าอารมณ์ให้เจโน่ปลดปล่อยน้ำสีขาวออกมาเปรอะเปื้อนมือเร็วขึ้น
คนตัวเล็กหอบหายใจออกมาก่อนจะใช้มือที่เปื้อนน้ำสีขาวลูบที่ช่องทาง
สอดนิ้วเรียวเข้าออกด้วยความยั่วยวนอยู่บนตักของมาร์คลี
เสียงครางดังออกมาไม่หยุดในทุกจังหวะที่ขยับมือเข้าออก
หน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงทำให้มาร์คลียิ่งอยากจะกลืนกินเจโน่เข้าไปเสียให้หมด
มือหนาปลดกางเกงตัวเองตามออกไปก่อนจะสอดก้านนิ้วยาวเข้าไปภายในโพรงปากที่คอยส่งเสียงร้องออกมา
ลิ้นเล็กโลมเลียนิ้วยาวจนเปียกชุ่มเช่นเดียวกับช่องทางที่มือเล็กยังคงขยับเข้าออกจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำรักของตัวเอง
ยิ่งมือเล็กขยับยิ่งส่งเสียงครางออกมาเรียกให้มาร์คลีดึงข้อมือเล็กออกก่อนจะจับเอวบางให้กดทับแกนกายชูชันของตัวเองลงมา
“อื้อ..”
ความเป็นชายถูกสอดใส่เข้ามาจนร่างกายเจโน่สั่นสะท้านแทบจะอยากกัดนิ้วคนตัวสูงให้ขาด
เจ็บมากจนเจโน่ห่อตัวลง ร่างสูงปลอบประโลมเจโน่ด้วยจุมพิตที่ริมฝีปากบาง
เพียงไม่นานสะโพกกลมก็ขยับขึ้นลงตามท่อนร้อนที่ถูกสวมใส่อยู่
ความเจ็บถูกแทนที่ด้วยความเสียวอีกครั้ง
ร่างเล็กบิดเร้าร่างกายไปมาอยู่บนตักของมาร์คลี ฟันขาวสะอาดยังคงคาบนิ้วเรียวยาวของมาร์คลีเอาไว้อยู่
แขนแกร่งโอบรัดเอวบางเอาไว้แน่นในขณะที่ร่างเล็กขยับเอวขึ้นลงไม่หยุด
ริมฝีปากหนาเริ่มซุกไซร้สำรวจร่างกายสีน้ำนมอีกครั้ง
เสื้อเชิ้ตสีขาวที่หลุดลุ่ยเกาะไหล่บางทำให้หัวใจเต้นรัว
ขยำมือไปจนทั่วร่างกายบอบบางจนเป็นสีแดงระเรื่อ
คนตัวเล็กกลับครางหวานออกมาเหมือนชอบใจเสียด้วยซ้ำ
มือเล็กเลื่อนลงมากอบกุมแกนกายของตัวเองอีกครั้ง รูดรั้งมันไปพร้อมๆกับที่กระแทกสะโพกลงมา
“อ่า... อืม”
มาร์คลีครางต่ำในลำคอด้วยความพึงพอใจกับความเสียวที่ได้รับจากเจโน่จนร่างกายจะระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆให้ได้
เจโน่กัดริมฝีปากอย่างเย้ายวนผสมกับแรงราคะที่พุ่งพล่านไปทั่วร่างกายที่ขยับไม่หยุด
จนน้ำสีขาวพุ่งออกมาเต็มมือเล็กอีกครั้ง
เสียงครางยั่วยวนที่ออกมาพร้อมๆกันยิ่งปั่นประสาทของมาร์คลี
ร่างสูงกดไหล่บางให้นอนราบลงไปกับโซฟาก่อนจะออกแรงกระแทกส่วนล่างลงมาหาเจโน่ด้วยกามอารมณ์
แรงเสียจนร่างเล็กร้องออกมาเสียงดังไม่หยุด กายเล็กขยับไปตามจังหวะกระแทกที่ได้รับ
เจโน่เชิดหน้าขึ้นส่งเสียงครางออกมา
มือเล็กจับแขนแกร่งที่ใช้ยันร่างกายหนา มัดกล้ามนั้นดูดีจนคนตัวเล็กอยากจะกัดมันด้วยความหมั่นเขี้ยว
อยากจะหนีออกไปจากการกระทำแสนรุนแรงนี้แต่แขนเล็กกลับเลื่อนไปโอบรัดเอวหนาเอาไว้
“อ๊า..
งื้อ”
สิ้นเสียงครางเล็กแรงกระแทกก็หยุดลงพร้อมๆกับน้ำสีขาวที่ไหลเปรอะอยู่เต็มช่องทาง
ร่างเล็กกระตุกตัวเล็กน้อยก่อนจะถูกดึงเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดชื้นเหงื่อ
เจโน่ซุกแก้มนุ่มนิ่มลงไปกับอกแกร่ง เปลือกตาสีน้ำนมปิดสนิทด้วยความเหนื่อยอ่อน
พ่นลมหายใจหนักๆออกมาก่อนที่จะกลายเป็นสม่ำเสมอ
เจโน่หลับสนิทอยู่ภายในอ้อมกอดของมาร์คลี
คนตัวสูงจึงผละออกมาจัดการใส่กางเกงให้ตัวเองและคนตัวเล็กให้เรียบร้อยแล้วช้อนตัวเจโน่ขึ้นมาเพื่อย้ายที่นอนให้คนชอบนอนได้นอนหลับสบาย
วางเจ้าชายนิทราลงบนเตียงหนานุ่มก่อนจะห่มผ้าให้หลับสบาย
ปรับเครื่องปรับอากาศอีกเล็กน้อยก็ก้มลงไปจุมพิตที่หน้าผากเนียน
กลับไปอ่านต่อที่ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1524073&chapter=8
